şişman olmak hayatı sevmektir.

"................ müthiş bir şekilde yemek yemeye nasıl karar verdiğinden söz etti. Yemeği insanlıkla bir bağ olarak görüyordu.....

       

                   şişman olmak hayatı sevmektir, dedi ve göbeğinin dünyaya karşı geçilmez bir istihkam değil, dünyayı kucaklayan bir şey olduğunu fark ettim."

                                                                                 steven toltz , bütünün bir parçası

bir yıl içinde 22 kilo alıp müthiş bir göbek yaptığımda bunalıma girmeye karar vermiştim ki bu  kitabı okudum, sonunda 700 sayfalık kitaptan en aklımda kalan cümleler bunlar olmuş, demek ki bende yemek yemeye karşı doğal bir yetenek var.

Yemek yemeyi seviyorum arkadaş, kilo da bana yakıştı üstelik. Hem benim boyum 190, 88 kilo bende çirkin durmaz. Nohutlu pilav, makarna, dolma ve tüm diğer hayat bağlarımdan ayrı kalmak istemiyorum. Söz 100 kilo olduğumda yemeyi bırakacam.

insanlar neden yemek yemeyi bu kadar severken zorla yemek yemekten uzak durmaya çalışırlar? fiziksel görüntün incecik olsun isteyip, ölümüne yemek yemek mümkün değil zaten, bunu biliyorsun. o zaman ne demeye kendini bunalıma sokuyorsun? seçimini yap ve bir kez daha düşünme,

seni hayata bağlayan her şeyi şölen coşkusuyla yemek mi mutlu eder seni,

yoksa tüm bu güzelliklerden uzak durarak, sevimsiz şeyler yeyip, senin sevdiğin şeyleri yiyenlere imrenerek ince kalmak mı?

ben kararımı verdim ve bir kez daha 100 kilo olmadan düşünmeyeceğim, mutluyum ve göbekliyim. göbeğimi sinemayı, müziği, kitapları sevdiğim kadar seviyorum.